Son dokuz yılda on bir filme imza atarak üretkenliğini kanıtlamış Hong Sang So, film festivallerinden sıkça ismini duyduğumuz bir isim ve son filmi ‘Uri Sunhi’ de 33. Uluslar arası İstanbul Film Festivali’nde sinemaseverlerle buluşma fırsatı buldu. Locarno Film Festivali’nde en iyi yönetmen ödülünü alan film Hong Sang So’nun en iyi işi olmasa da hem teknik hem yazınsal anlamda ilgiye değer. Filmin türü hakkında hafif komedi, aynı zamanda romantik bir drama olarak nitelendirmek mümkün. Bir kadının etrafında büyülenmişçesine hareket eden ve birbirlerinin Sunhi ile olan ilişkilerinden habersiz üç adamın sade hikayesini izlerken, senaryodaki ince detayları yakalamak yönetmenle seyirci arasında eğlenceli bir oyuna dönüşüyor.

Sunhi, içine kapanık, dış dünyayla bağları hayli gevşek sinema okuyan genç bir kadın ve Amerika’da sinema alanında yüksek lisans okumak için uğraşmakta. Tek sorun başvuracağı okula vermesi gereken tavsiye mektubu ve bu mektubu yazması için okul kampüsüne gidip hocasıyla buluşması gerekiyor. Bu noktada başlayan hikaye birbirini tanıyan üç erkeğin ayrı zamanlarda Sunhi’yle karşılaşıp eski defterleri açmalarına kadar uzanıyor ve olay örgüsü açıldıkça bir anda çözülmesi zor karmaşık bir ilişki geçmişi ortaya çıkıyor. Trajediye dönüşebilecek bu ilişki ağında Sunhi işini halledebilmek için usta bir şoför gibi manevralarını yapıyor ve üç adamı da kendisinden uzaklaştırmadan bir anlamda ‘anı’ yaşıyor.

Filmin senaryosunu da yazan Hong Sang So, oluşturduğu hikayeyle karakterler üzerinde ustaca oynamalar yapabiliyor ve akıl dolu kelime oyunlarıyla seyircinin Sunhi ve diğer üç adam hakkında yeni fikirler üretmesine yol açıyor. Öyle ki film bittikten sonra bakış açısına göre değişik ‘Sunhi’ yorumları yapmak mümkün. Çevresindeki üç adam tarafından da benzer sözcüklerle nitelendirilen Sunhi, hiçbir zaman kendini anlatacak alan bulamıyor ve seyirci de üç adamın kadına ‘bahşettiği’ sıfatları kabullenmek zorunda kalıyor. Halbuki Sunhi, şeytani özelliklere sahip manipülatif biri mi, yoksa yalnız, yorgun, etrafındaki şaşkın erkeklerde beklediğini bulamamış bir kaybeden mi seyirci olarak buna net bir cevap vermek kişiden kişiye değişebilir. Hong Sang So’nun da böylesine harekat alanı geniş bir senaryo düzlemi meydana getirmesi de filmin en büyük başarısı oluyor.

Yönetmenin başta karmaşık gözüken hikaye örgüsünü anlatma şekli ise tam tersine basitlikten geçiyor. Hiç hareket etmeyen sabit kamera sanki karakterlerin oturup sohbet ettikleri barda ya da restaurantta masanın köşesine konmuş gibi durmakta ve seyirci karakterlerle ve diyaloglarla daha rahat bir şekilde temasa geçebilmekte. Sabit duran kamera aynı zamanda masanın karşılıklı köşesine oturmuş sürekli değişen iki karakterin hareket alanını da kısıtlıyor aynı zamanda ve böylece Hong Sang So, hikaye bazında kurduğu oyununu küçük bir çerçeve içerisine hapsederek bir başka oyun daha başlatmış oluyor. Sunhi’yle hocası, Sunhi’yle eski erkek arkadaşı, Sunhi’yle bir başka eski erkek arkadaşı aynı kare içerisinde hapsoldukları gibi, hikaye ilerledikçe erkek karakterler de ikişerli olarak birbirleriyle o kare içerisinde buluşup konuşmaktalar. Ve birinin söylediğini ilerleyen dakikalarda başkasının kendi lafıymış gibi kullanması, Hong Sang So’nun söz oyununda komedi öğesi haline geliyor ve izlerken bize zeka fışkıran diyaloglara ve yönetime hayran kalmak kalıyor.

Hikayenin hızlandırıcı öğesi yönetmenin daha önceki filmlerine benzer şekilde alkol oluyor. Karakterler alkolle kendilerini daha iyi ifade edip, düz giden konuşma temposunu arttırıyorlar. Açıkçası karakterleri alkolle konuşturma yoluna gitmesi kolaycı bir yöntem üstelik bunu daha öncede yapmış olduğunu düşünürsek. Yine de bu yönetmenin yaratıcılığını gölgeye düşürecek bir olay değil.

Sunhi’nin kim olduğunu düşünürken ve diyalogların keyfini sürerken geçen zaman içerisinde yönetmenin başarılı tercihleri ortalama üstü bir film izlememizi sağlıyor. Ancak yine de film boyunca ‘Derinlere kazmak’ ile ilgili tavsiyelerde bulunan yönetmenin kendisini keşfetmesine olanak tanıyacak kazısını bu filmde yapmadığını da söylemek lazım.