Neredeyse her senaryoda hikayeyi takip etmenizi sağlayan ana karakter ve hikayenin ilerlemesini engellemeye çalışan anti-karakter vardır ki genellikle ana karakter iyi niteliklerle donanmışken, anti-karakter kötülüğü temsil eder. Klasik filmlerin senaryo kalıbı bu zıtlıkla şekillenmekteyken, bazı filmler ana karakteri ve anti-karakteri tek bir bünyede toplar ve metinde verilen mücadeleyi iki kişinin arasındaki mücadeleden çok bir insanın kendiyle olan mücadelesine dönüştürür. En iyi örneğini Fight Club filminde gördüğümüz bu tarz filmler, psikolojiyi ne kadar iyi analiz etmişse o kadar başarılı olur ve seyirci ruhsal kimliğinde hem ana karakteri hem anti-karakteri taşıyan bireyle daha kolay empati kurabilir. Destin Cretton’un hem Continue reading →