Bazı oyuncular, yönetmenin önündedir. Mesela Cem Yılmaz, Ata Demirer, Şahan Gökbakar gibi oyuncuların filmlerinde yönetmen etkisi yok denecek kadar azdır. Filmi şekillendiren tamamıyla bu oyuncuların performansları olur.  O yüzden de seyircilerin gözünde çoğu zaman filmler bu oyunculara aitmiş gibi bir algı ortaya çıkar. Kimse Togan Gökbakar’ın filmini seyrettim demez. O film Şahan’ındır çünkü ya da küçük bir anketle insanlara Yahşi Batı’nın yönetmeni sorulsa, çok az kişi Ömer Faruk Sorak cevabını verir. Büyük oranda alacağımız cevap Cem Yılmaz olur. İlginçtir ki bu algıyı sadece komedyenler yaratabiliyor. Muhtemelen de bu algıyı yaratabilecek kadar ‘star’ seviyesine çıktıktan sonra halkın gözünde sonsuz bir kredi sahibi olunuyor. Yani, artık ne versen gider durumuna geliniyor. Özellikle Şahan Gökbakar’da vaziyet bu. Gerçi Şahan en başından beri kimseye ‘iyi film’ vaat etmiyordu ama yine de bu, seyircilerin zekasıyla alay edercesine yaptığı filmleri haklı çıkarmaz. Aslında, bir açıdan bakınca onun da filmlerinde bir standart olduğu düşünülebilir. Abartı ve iğrençlik komedisi standardı. Tam da Celal ile Ceren’de olduğu gibi… Celal ile Ceren filmi eleştirisi